Ondergetekenden schreven hierop een reactie aan de Minister, met een begeleidende brief:
https://bomenachterhoek.blogspot.com/2019/08/reactie-op-bossenstrategie-minister.html
Reactie
op de Kamerbrief van de Minister d.d. 20 mei jl. betr: Ontwikkeling
van een Bossenstrategie; (uw
kenmerk DGNGLV-SK/19098021).
Voor
de duidelijkheid zullen we hierbij de alinea’s van de Minister van
commentaar met toelichting voorzien.
De
Minister
begrijpt
dat
er vragen worden opgeroepen bij enerzijds kappen en anderzijds
pleiten voor aanplant van meer bos.
Het
is een controverse die niet te onderbouwen valt. De grootschalige
bomenkap (die er wel degelijk is) is een feit en de gevolgen daarvan
zijn in het hier en nu en voor een toekomst zonder bos. Over nieuwe
aanplant wordt al jaren gesproken, maar deze wordt niet (in voldoende
mate) gerealiseerd. Bovendien moeten er vanuit het klimaatakkoord
méér bomen bij.
Compensatie
in natuurgebieden ligt hier dus meer voor de hand.
En
zeker geen kaalkap in deze gebieden!
De
Minister zegt:
dat
“er meestal
geen spanning
zit tussen het nastreven van Natura 2000 doelen en de
klimaatdoelen”Dat dit alleen plaatsvindt bij bosomvorming naar
andere natuur”.
Wij
trekken dit in twijfel. Wanneer productie en oogst van hout ook wordt
gezien als bijdrage aan de klimaatdoelen kan hier wel degelijk sprake
zijn van spanning met Natura 2000 (e.g. houtsoortenkeuzen;
beheersregime van dunning en omloop en manier van verjonging.) De
spanning blijft niet beperkt tot omvorming van bos alleen.
Een
overzicht van hoezeer er in ons land is ontbost en hoezeer het niet
goed gaat sinds 2000 tot 2017 wordt hier aangetoond:
TREE
COVER LOSS IN NETHERLANDS:
From
2001 to 2017, Netherlands lost 21.0 kha of tree cover, equivalent to
a 3.5% decrease since2000.
https://tinyurl.com/y4jybjc7
 |
| In plaats van deze houtwal "af te zetten" werd deze door SBB geheel gesloopt |
De
Minister stelt vervolgens: “Mijn
bossenstrategie moet helpen om in deze gevallen een zorgvuldige
afweging te maken”.
Dit
vereist nog nadere toelichting van de Minister m.b.t. de huidige
situatie en hoe zij, als verantwoordelijke voor wetgeving, wil dat
het moet worden vormgegeven.
De
Minister “wil
graag samenwerken om tot een strategie te komen met alle relevante
partners”.
Hier
zouden wij de Minister graag willen voorstellen ook een afvaardiging
van de vele bomen- en natuurorganisaties en deskundigen die ons land
rijk is te raadplegen en te laten participeren. Het gaat hier niet om
actiegroepen, maar om vele organisaties en deskundigen die met elkaar
in contact staan en veel ervaring hebben opgedaan in de praktijk.
De
Minister kondigt aan dat: “het
voornemen is om de bosvisie, die de provincies hebben aangekondigd
bij de klimaattafel, aan te laten sluiten bij mijn bossenstrategie.”
Wij
vragen ons af of deze bosvisie aansluit bij de internationale
verplichting tot bosbehoud? We vinden het te prijzen dat de Minister
in
de bossenstrategie wil verwoorden hoe zij wenst om te gaan met de
keuzes en dilemma’s bij het natuur-en bosbeheer.
De
Minister wil het belang van bossen
in het kader van klimaatbeleid beschrijven.
Welke
instrumenten wil de Minister hierbij aanwenden? ( zoals budget,
wetten, regels?)
Het
belang van bossen in het kader van klimaatbeleid is al door vele
wetenschappers beschreven, nationaal en internationaal.
Vraag
is: in hoeverre worden deze door de Minister onderschreven?
De
Minister besteedt aandacht aan het behouden van CO2-voorraden door
het tegengaan van ontbossing, het vastleggen van CO2
door
de aanleg van nieuwe bossen en het
verhogen van de weerstand van bossen tegen klimaatverandering.
Verhogen
van de weerstand van bossen gebeurt automatisch wanneer bossen gewoon
bossen kunnen zijn. Bossen, vooral aaneengesloten, zijn de beste
buffer tegen klimaatveranderingen. Bos, vooral oud structuurrijk en
soortenrijk bos, vormt een uitstekende buffer tegen koolstofdioxide,
bomen zetten CO2 om in zuurstof, zijn fijnstoffilters, matigen de
temperatuur, vangen wind, houden water vast en bos creëert pas in
volwassen stadium
een goede kwaliteit bosbodem, geschikt voor structuurrijk bos waar
de bosbes bijvoorbeeld groeit.
De
omvorming van bos zonder herplant van goed materiaal heeft ervoor
gezorgd dat wij te weinig hout van goede kwaliteit hebben voor de
toekomst. Ook heeft het huidige bosbeheer nadelige gevolgen voor de
bosbodem, met vergrassing tot gevolg- terwijl deze bosbodem +
120 jaar nodig heeft om een goed humusprofiel te vormen. Het vraagt
veel kennis om
goed
bosbeheer te realiseren. Pas dan
kan er een buffer gevormd worden tegen klimaatverandering.
De
Minister zegt “dat
ze al aan de slag is/gaat bij het uitwerken
van
het ontwerp-Klimaatakkoord, in samenwerking met provincies en
terreinbeheerders”.
Wij
vragen ons af of daarbij
rekening
wordt gehouden met het volgende:
-
Voor
behoud
van de CO2 voorraad is tegengaan
van ontbossing, met name van oude aaneengesloten bossen, het meest
effectieve recept.
-
Aanleg
van nieuwe bossen bij kap is, als compensatie, vooraf verplicht. De
aanleg van nieuwe bossen biedt overigens pas over minimaal 80 jaar
dezelfde
CO2 opvang als het huidige – aaneengesloten- bos, maar door het
“overschot” aan CO2 zal het daadwerkelijk veel langer duren
voordat er van een evenwicht sprake kan zijn.
-
In
het Ontwerpklimaatakkoord is overigens veel te weinig compensatiebos
opgenomen: wij citeren:“
Publieke
en private terreinbeheerders verkennen samen met provincies actief
de mogelijkheden voor nieuw bos binnen hun beheergebieden. Gedacht
wordt aan een pakket aan extra bos van 6000 ha.
”
BOS
omvorming:
Er
valt niet uit te sluiten, gezien de zich opstapelende bewijzen, dat
Nederlandse bossen in de biomassacentrales verdwijnen. België geeft
toe dat er voor haar centrales houtige biomassa uit Nederland komt.
Op het begeleidende filmpje zijn hele boomstammen te zien waarmee
wordt aangetoond dat zeker niet alleen afvalhout, en tak- en tophout
uit onze bossen wordt verbrand!
Op
deze bedrijfsvideo van de Bio-energiecentrale
in Cuijk , d.d. 18 dec 2015(!):
kunt u
tevens de enorme stapels boomstammen zien liggen:
https://www.youtube.com/watch?v=38nw09mDyss&feature=youtu.be&t=53
 |
De Borkeld: 10 jaar na "Bosomvorming" door SBB.
Moest heide worden..
|
NOOT:
Volgens de Algemene Rekenkamer keert de RVO na 2018 per jaar
gemiddeld 1 miljard euro subsidie – SDE+ uit voor tot biomassa
gedegradeerde bossen. Dit wordt toegekend per hoeveelheid opgewekte
hoeveelheid energie, dus aan houtstokers in bedrijf.
Daarmee
komt omvorming van bos naar “nieuwe natuur” ons inziens op zijn
minst in een dubieus daglicht te staan. Het lijkt zeer sterk op een
excuus om bos te kappen voor biomassa, onder de noemer
“natuurherstel”, waarbij ook
nog
eens subsidie wordt ontvangen. Dit alles staat haaks op het akkoord
van Parijs.
Er
bestaat noch in dat akkoord, noch in het IPCC onderzoek, een
hoofdstuk “Forestland converted to land “.
Wij
willen benadrukken dat er is geen enkel Europees voorschrift bestaat
dat zegt dat er bos moet worden gekapt!
Dit
blijkt ook onder meer uit het EASAC- rapport: “Biodiversiteit
verhoogt de productiviteit en weerstand tegen klimaatverandering”.
Europa is vanwege internationale afspraken verplicht
om
bedreigde diersoorten te beschermen. “Het
bos speelt
hierbij
een cruciale rol. Behoud van oud aaneengesloten bos is essentieel.”(1)
De
Minister zegt:
“Ten derde wil ik in de bossenstrategie het belang
van bossen in het kader van internationale biodiversiteit benoemen.
Daarbij
is het wereldwijd beschermen van bossen en het verminderen van de
druk op het resterende bosareaal van belang, bijvoorbeeld door een
efficiëntere landbouw –“
Met
het eerste zijn wij het meer dan eens. Het is echter hiermee nog niet
duidelijk op welke wijze
de
minister hier het beschermen van bossen en bosaanplant in verband wil
brengen brengt met efficiëntere landbouw.
“Een
ander belangrijk element is het wereldwijd bevorderen van duurzaam
bosbeheer”
Duurzaam
bosbeheer betekent: duurzaam beheer en dus duurzame instandhouding
van bos.
Wereldwijd bevorderen van duurzaam bosbeheer is uiteraard belangrijk
maar lost helaas het Nederlandse probleem niet op. Nederland ontbost
sneller dan het Amazone gebied, ondanks ontkenning door o.a. SBB en ook door de minister. Maar Nederland bezit niet
zoveel bos als het Amazone gebied en daarmee is ons bos sneller “op”.
Daarbij
het volgende: Tevens is er geen enkele Europese wet die voorschrijft
dat nationale specifieke Natura 2000 doelstellingen “moesten” en
“moeten” worden “doorgedrukt” ten koste van reeds bestaande
natuur en met name bossen.
Dat
staat echter
zo
niet in de Vogelrichtlijn/Habitatrichtlijn. (Hierna VHR).
Deze
gaat uit van behoud en bescherming van bestaande
natuur en de aanwezige soorten en habitats van soorten die
kwalificeren op het Standaard
Gegevens Formulier 2004
-, en dit per gebied.
Nationale
natuurdoelen mogen NOOIT de te beschermen habitats van soorten
vernietigen,
(maar
dit is op grond van de Nederlandse Implementatie d.m.v. “landelijke
doelen” gedeeld door gebieden in 2006 wel mogelijk). (2)
Ook
landelijk zijn vogels ex art. 3 Vogelrichtlijn en soorten ex artikel
12-16 Hr strikt beschermd, en zijn gebieden aangewezen voor
kwalificerende soorten ex Vogelrichtlijn art 4 lid 1 en 2,4
eveneens. Nederland
is nog in 2005 veroordeeld wegens het niet/onvoldoende implementeren
van deze richtlijnverplichtingen ( Zaak C-441/03)
In de
Boswet geldend tot 1-1-2017 stond een artikel dat SBB vrijstelde van
herplantplicht als er "andere natuur" wordt gerealiseerd.
Zo'n vrijstelling geldt voor niet één enkele andere bosbezitter,
maar dat heeft SBB in 2000 ten tijde van de verzelfstandiging
"geregeld".
Dat
is nu in de nieuwe Wet Natuurbescherming voor alle natuurbeheerders
het geval, met desastreuze gevolgen voor het bosareaal. Dit staat
tevens in schril contrast tot de plicht tot duurzaam bosbeheer:
instandhouding bos. (Zie
idem ook de verplichtingen van de Vogel- en Habitatrichtlijn. En
daarmee het behoud van biodiversiteit!)
Compensatie
van de verloren gegane bossen in Nederland MOET daarom als gevolg
hiervan plaatsvinden IN de natuurgebieden:
Volgens
de Minister “bekostigd ‘bijvoorbeeld
door inzet van groene financieringsinstrumenten (publiek en
privaat).”
Het
is niet juist dat het publiek, die bossen het hoogst waardeert, moet
opdraaien voor de kosten van herplant terwijl SBB deze kapstrategie
heeft ontwikkeld om eigen inkomsten te genereren.
……En,
zegt de Minister:
“Het verkleinen van de ecologische voetafdruk in de wereld is van
belang, zoals door onze inzet op het gebied van import en verbruik
van hout en agrarische grondstoffen zoals palmolie, cacao en soja….’”
Wat
de Minister hiermee precies bedoelt is niet geheel duidelijk.
Stelt
de Minister hiermee het verbruik van hout op één lijn met
(tropische) ontbossers als palmolie, cacao en soja?
Hoe
ziet de Minister bijvoorbeeld de nuttige klimaateffecten van het
verbruik van hout- in de bouw?
Tot
deze opsomming van de Minister zou dan bijvoorbeeld ook behoren: het
gebruik van hele bossen wereldwijd voor biomassa voor productie van
“groene energie”. Of het plaatsmaken van bos voor andere natuur.
De
Minister:
“Tenslotte
komt in de bossenstrategie ook het bevorderen van de duurzame
houtketen aan de orde; zowel bij import als bij binnenlands
geproduceerd hout. Ik streef ernaar de bossenstrategie voor het einde
van dit jaar aan uw Kamer aan te bieden”.
Wat
verstaat de Minister onder een duurzame houtketen? Voor wat betreft
FSC: zie s.v.p. verder in dit document wat
dit keurmerk precies inhoudt.
Reactie
op burgerbrieven
“In
de beide door uw vaste commissie voor Landbouw, Natuur en
Voedselkwaliteit ontvangen burgerbrieven wordt gevraagd waarom zoveel
bos wordt gekapt, terwijl bos een bijdrage levert aan de vermindering
van de CO2-uitstoot,
zuurstof genereert, fijnstof opvangt en ook andere belangrijke
functies kent, zoals recreatie. Zij vinden dat meer bos moet worden
aangeplant.
Uit
deze brieven spreekt dezelfde zorg en emotie die wij aan het begin
van brief benoemden en die wij goed begrijpen . Er zijn veel
verschillende redenen waarom bomen worden gekapt. Soms is het
onderdeel van regulier bosbeheer; dan wordt er gekapt om nieuw bos
juist de ruimte te bieden. Soms wordt er gekapt vanwege de
veiligheid; bijvoorbeeld als
wanneer essen die zijn aangetast door de essentaksterfte in de
nabijheid van wegen en paden dreigen om te vallen. Ook is er de
afgelopen jaren relatief veel bos gekapt door het aflopen van
subsidieregelingen voor tijdelijk, snelgroeiend (populieren)bos op
landbouwgrond.
“
Er
worden vele argumenten naar voren gebracht die het kappen plausibel
maken. Maar er zijn voorbeelden genoeg in den lande dat d.mv.
particuliere initiatieven een onafhankelijke ecoloog werd
ingeschakeld die bomen volkomen gezond verklaarden. Dit soort zaken
hebben het vertrouwen in overheid en haar natuurbeheerders ernstig
geschaad. Wij begrijpen heel goed dat er soms door ziekte gekapt moet
worden of vanuit veiligheidsgronden.
Maar
dit soort niet zelden oneigenlijk gebruikte argumenten leidt af van
waar het werkelijk om gaat en dat is de
grootschalige, onnodige bomenkap in Nederland.
(Van
1 januari tot 11 augustus jl. had dit Meldpunt 36.621 bezoekers
waarvan 31.650 uniek).
Als,
zoals de minister schrijft, “er
veel bos gekapt is door het aflopen van subsidie op snelgroeiend bos
op landbouwgrond”,
dan begrijpen wij niet waarom er dan in desastreus tempo in, voorheen
Nationale Natuur-monumenten en Nationale Parken, gekapt moet worden.
Want zo gaan hele bossen gaan er aan, samen
met hun aanwezige, hoge
biodiversiteit!
Hierbij
staat echter niet vermeld hoeveel bos er in de bosgebieden in
Nederland is gekapt sinds 1990.
(Zie
voor het verlies aan bos tussen 2001 en 2017 pagina 1 s.v.p.).
 |
| Nog slechts een "klein deel" van het te kappen Schoorlse Bos. |
De
Minister zegt: “Het
is niet zo dat in Nederland lukraak bos kan worden gekapt”.
Helaas is
dit echter wel het geval en dat is juist wat de hele situatie zo
ernstig maakt en er voor heeft gezorgd dat de bomenkap wel degelijk
zulke ernstige vormen heeft kunnen aannemen.
Nog
ernstiger vinden wij het dat de minister dit ontkent. Alle burgers,
alle documentaires, alle verontrustende brieven van wetenschappers en
instituten (KNAW) zouden het derhalve allemaal fout hebben?
De
Tweede Kamer maakte zich al in 2007 druk over de kapwoede van SBB:
over grootschalig kappen in het broedseizoen door SBB- dit ondanks de
Gedragscode: zie: https://www.avih.nl/pdf/31200XIV234.pdf
De
natuurbeheerders worden wel degelijk in staat gesteld meer hout te
oogsten.
SBB
streeft al jaren naar verdubbeling van de houtoogst tot 80% van de
bijgroei. En dat is ontbossing. (Zeker gezien het feit dat de
compensatie herplant ernstig achterloopt). Er zijn perverse
sibsidieprikkels van zowel het nationaal Groenfonds als het
Energieakkoord om dat te doen.
“Binnen
de bebouwde kom, zoals bedoeld in de Wet Natuurbescherming, hebben
gemeenten hun eigen kapbeleid. Daarbuiten geldt de Wet
Natuurbescherming, het onderdeel “Houtopstanden”. Deze wetgeving
is er juist op gericht de hoeveelheid bos in stand te houden.
Uitgangspunten daarbij zijn de meldingsplicht en de herplantplicht. “
Dat zou
op deze wijze inderdaad moeten werken, ware het niet dat er talloze
ontheffingen van kap- en meldplicht bestaan, dit geldt ook voor de
verplichtingen tot herplant. Derhalve biedt de gehele verplichting
tot instandhouding helaas veel te veel ruimte om naar eigen dunken te
kunnen handelen.
“Indien
bos wordt omgevormd naar andere vormen van natuur, zoals heide en
stuifzand, ten behoeve van het bereiken van Natura
2000-doelstellingen, geldt op grond van de Wet natuurbescherming geen
meldings- en herplantplicht.
Het
gaat hierbij om bijzondere natuurwaarden, waaraan Nederland zich in
EU-verband heeft verbonden.
“
Doordat
Nederland nationale doelen bovenop die van Natura 2000 heeft gelegd,
-de natte en schrale doelen van de EHS (NNN), gaan veel bijzondere
natuurwaarden
mèt
unieke biodiversiteit -verloren.
Nogmaals:
Europese richtlijnen verplichten niet tot boskap.
En
dat
is nou juist ons probleem. Helaas wordt hier van tafel geschoven dat
die openingen in de nationale wetgeving en in het landelijk beleid
het
probleem vormen.
En dan zijn er nog de bewuste nationale natuurwaarden waaraan
Nederland zichzelf heeft verbonden.
Het
is dus van groot belang dat wordt onderzocht èn erkend
dat
het de eigen
EHS doelen
zijn die oorzaak zijn van de bomenkap. Dat
het m.a.w. de nationale doelen zijn die bovenop N2000 verplichtingen
zijn geplaatst.
De EHS (NNN) is sinds 1990 in Nederland vigerend. Duidelijk is te
zien op pagina 1 en 2 in welke mate dit beleid aan ontbossing heeft
bijgedragen.
De Wet
Natuurbescherming geldt sinds 01 01 2017, maar gemeenten hebben hun
eigen kapbeleid.
Er is
meldingsplicht en herplantplicht, maar deze is niet van toepassing
als je kapt voor “andere natuur”. De Minister schrijft ook, dat:
“indien voor het bereiken van N2000 doelstellingen wordt gekapt,
geen meldingsplicht bestaat”. Het resultaat: “Het bos is de
klos”..
De
Minister: “Provincies
hebben mij laten weten dat zij een inventarisatie uitvoeren naar de
hoeveelheid bos die in de huidige plannen voor Natura 2000 en het
Programma Aanpak Stikstof (PAS) worden omgevormd naar andere natuur”
Betreft
dit dan een passende beoordeling achteraf?(3)
Een
nulmeting is er al, want dat is het Standaard Data Formulier 2004.
Overigens
moet dit o.i. ook bekend zijn in de Aanwijzingsbesluiten en de
Beheerplannen. Veel is ook terug te vinden in de EHS plannen.
Sinds
omstreeks 1990 moest bos wijken: voor landelijk beleid, de
Ecologische Hoofdstructuur, ten behoeve van ontwikkeling van
voedselarme natuurdoeltypen: vennen, slenken, heide stuifzand
hoogveen en moerassen.
In een
Overlegorgaan, bestaande uit alle bevoegde gezagen en
natuurbeheerders, zijn vergaande beslissingen genomen wat betreft
ruimtelijke herinrichting, vernatting, bosomvorming, slenken,
vervolgens zijn zonder MER en passende beoordeling vooraf
EHS/Natura2000 gebieden heringericht.
Ook
voor naaldbossen braken slechte tijden aan bij natuur -en
bosbeheerders. Het idee-fixe dat helaas wijd verbreid is, dat
bossen van “exoten”
per
definitie geen natuurwaarden bevatten en dat inheemse soorten altijd
waardevoller zijn, berust op onkunde en persoonlijke voorkeuren. Bij
het omvormen van de naaldbossen worden veel natuurwaarden ongezien en
ongekend vernietigd. Als men groot belang hecht aan soortenaantallen,
dan mag gezegd dat gelijksoortig bos weinig toevoegt aan
biodiversiteit, terwijl een afwisseling van verschillende bostypen
dat wel doet.
Daarbij
kreeg Staatsbosbeheer zoals aangegeven sinds 2000 ontheffing van de
Meld- en Herplantplicht van de Boswet. Ook zijn bossen, aangewezen
Vogelrichtlijngebieden, gekapt of grof gedund onder het toeziend oog
van de Overheid. Wij achten ook PAS maatregelen, met name die
waaraan bossen ten prooi vallen, uitermate ongewenst, zeker nu de
PAS “de pas is afgesneden” door de Raad van State.(4)
Het is namelijk nog maar de vraag of hierdoor
ook geen verdere schade wordt berokkend aan de kwalificerende
elementen. (Zie voor
de resultaten hiervan sinds 2000: overzicht op pagina 1 en 2).
De
Minister zegt: “Mede
in het kader van de voorgenomen bossenstrategie wil ik in gesprek
gaan met provincies en terreinbeheerders over de vraag of er ruimte
is om binnen de bestaande afspraken minder bomen te kappen.”
Deze
bestaande afspraken
zijn ernstig in
strijd
met de internationale verplichting
bossen
in stand te houden, i.e. “duurzaam bosbeheer”.
Derhalve
dienen de afspraken te wijken voor deze verplichting.
Dus
de provincies moeten laten herplanten en met
name in de bestaande natuurgebieden
waar op zeer schadelijke wijze is huisgehouden door grove dunning en
kap ten behoeve van helaas ook nog mislukte wensnatuur. Het
herplanten mag niet uitsluitend plaatsvinden bij de buurman.
Door deze
vragen aan de terreinbeheerders voor te leggen, zal het - zoals
ervaring heeft geleerd- voor de hand liggen dat er antwoorden
verkregen zullen worden die sterk neigen naar het eigen belang. Pas
wanneer er objectieve gerenommeerde bosbouwers, landschapsecologen,
geologen, mycologen, biologen, die geen verstrengeling met
Staatsbosbeheer, Natuurmonumenten e.d. organisaties hebben, bij dit
overleg aanwezig zullen zijn, pas dan kan er een visie resulteren die
op draagvlak van de bevolking kan rekenen.
De
Minister vervolgt: “Zo
ja,
dan
moeten de mogelijke consequenties hiervan wel goed in beeld worden
gebracht.”
Welke
afspraken zijn er op dit moment van toepassing om bomen te kappen?
Doelt de Minister hier op de eventuele vermindering van inkomsten?
De
Minister: “De
oproep in de burgerbrieven om in de toekomst meer bos aan te planten,
onderschrijf ik. Onder andere -maar niet alleen- vanwege onze
klimaatdoelstellingen acht
ik
het van groot belang dat het areaal bos in de toekomst weer gaat
groeien.”
Hierbij
achten wij het zeer noodzakelijk dat aan deze uitspraak van de
Minister wordt toegevoegd: “En
met name dat het reeds verloren gegane areaal met spoed wordt
gecompenseerd en wel allereerst in de
natuurgebieden
zelf, waar de ’natuurlijke
herplant’ ofwel geen succes opleverde, ofwel minderwaardige opslag
oplevert die nauwelijks het oude bos in biodiversiteit en CO2 vang
zal evenaren, laat staan dat hier ooit biodiversiteit zal kunnen
ontstaan”.
Met name
op de zandgronden is dit problematisch.
De
Minister: “Ik
ben en ga, in de uitwerking van het ontwerp-Klimaatakkoord en bij het
ontwikkelen van
de bossenstrategie, met
andere betrokken partijen aan het werk aan voorstellen die ervoor
zorgen dat in de toekomst ook extra bos wordt aangeplant. “
Is reeds
bekend hoeveel bos de Minister hier graag ziet aangeplant? En op
welke locaties? En bedoelt de Minister hiermee bos dat lange tijd,
bijvoorbeeld 100 jaar, meegaat?
De
Minister:……“meer
bos kapt om meer inkomsten te genereren.”
De
Minister is hier onjuist geïnformeerd.
Sinds de
EHS, de modieuze visies van natuurbeheerders, waaronder SBB, de
biomassa-akkoorden etc. etc. de houthonger hebben geïntensiveerd,
is SBB, (en daarbij ook Natuurmonumenten), druk bezig geweest het
landschap te veranderen.
en
dat betreft beslist niet slechts snoei-, tak- en tophout zoals via PR
naar het publiek wordt gecommuniceerd: het betreft ook hele bomen
vanuit flinke bospercelen, - als het al niet een geheel bos betreft.
(Zoals
in het Dwingelderveld, Drents Friese Wold, Holtingerveld).
Er wordt
gepubliceerd dat het hier gaat om “ruimte creëren, slenken,
vlinderpaden, liefdespaden voor nachtzwaluwen” en andere epitheta,
zoals:
“zichtlijnen
creëren, natuurherstel, diversiteit creëren, open plekken maken met
kans voor jonge aangroei, Benutten en Beleven, dynamiek
verbeteren,achterstallig onderhoud, groot onderhoud, biodiversiteit,
verjonging, overlast verminderen, dunnen, historisch heidelandschap
herstellen, exoten verwijderen, plekken om te zonnen voor reptielen,
het Korhoen moet terug; natuurgebieden
weerbaarder te maken tegen de effecten van
stikstofuitstoot, opschonen,
creëren van bosbouwbos, natuurbos of recreatie bos, infrastructuur
verbeteren/ verleggen, creëren van; èn natuurlijk: De Veiligheid!”
Echter
onder de streep betekent het in veel gevallen niet anders dan gewoon:
kaalkap.
Deze
propaganda staat zo vaak in de kranten dat de lezer deze zo
langzamerhand ook wel uit zijn hoofd kent. Het resultaat lijkt helaas
echter eerder op een oorlogsgebied..
Overwegingen
Staatsbosbeheer bij houtkap
“
Ik
heb het verzoek van uw commissie, om in te gaan op de gronden en
overwegingen die Staatsbosbeheer hanteert bij het al dan niet overgaan
tot houtkap, besproken met Staatsbosbeheer.
Hieronder
licht ik toe welke afwegingen Staatsbosbeheer hanteert bij het al dan
niet kappen van bomen. In aanvulling hierop heeft Staatsbosbeheer op
zijn website een dossier bos en
hout:https://www.staatsbosbeheer.nl/over-staatsbosbeheer/dossiers/bos-en-hout.
Dit dossier wordt, mede op basis van de huidige discussie, regelmatig
geactualiseerd. De genoemde Bosvisie van Staatsbosbeheer is hier ook
te raadplegen.
De
bossen van Staatsbosbeheer bestaan voor grofweg één derde uit de
zogenaamde Boscollectie; voor Nederland kenmerkende natuurbossen,
belangrijke cultuurhistorische bossen en nog te ontwikkelen
grootschalige boslandschappen.
In
deze bossen is houtkap slechts een middel
om natuurdoelen te bereiken…”
Het
is verbazend dat “
de natuurdoelen nog steeds moeten
worden
bereikt”,
want
de kwalificerende habitats en habitats van kwalificerende
vogelsoorten en soorten, waren in 85% van de gebieden gunstig
bij opgave aan en aanwijzing
door Europa in het Standaard Data formulier 2004 en werden met de
implementatie van Natura 2000 in 2006 veranderd op het
Aanwijzingsbesluit in ‘ongunstig (90%)) …
…en
geen doel op zich’:
Wij
betwijfelen dit zeer. Wat echter wel klopt, is dat Nederland een
eigen EHS beleid doorvoert -dat sinds 1990 prevaleert- c.q. een
beleid dat “natuurontwikkeling” voorstaat. Nergens staat in de
Vogelrichtlijn dat een land, als eenmaal een vogelsoort (art 4 lid 1
en/of 2 Vr), kwalificeert omdat dat op Standaardgegevensformulier is
aangewezen op grond van IBA -criteria en het gebied waar het dier
vertoeft bijvoorbeeld aan coniferen of exotenbos is gebonden, dat dat
bos dan mag worden gekapt
omdat
er een natuurbos of een andersoortig natuurgebied moet gaan komen,
integendeel.
Dat
staat nadrukkelijk vermeld in artikel 4 lid 4 van
de Vogelrichtlijn: “de
Lidstaten nemen passende maatregelen om vervuiling en verslechtering
van de woongebieden van de in leden 1 en 2 bedoelde beschermingszones
te voorkomen,
alsmede
om te voorkomen dat de vogels aldaar worden gestoord, voor zover deze
vervuiling of verslechtering en storing -gelet op de doelstelling van
dit artikel-, van wezenlijke invloed zijn. Ook buiten deze
beschermingszones zetten de Lidstaten zich in om vervuiling en
verslechtering van de woongebieden te voorkomen.”
Dit
gebeurt helaas dus NERGENS in Nederland.
Zie hierover o.m. “Synergie
Ecologische Hoofdstructuur en Natura 2000 gebieden”. Wat
stuurt het beheer? Werkdoc.nr 54 Wageningen 2007, Broekmeyer e.a. http://edepot.wur.nl/26294
:
“Twee
derde van het bos bestaat uit multifunctioneel bos; bossen waarin
natuur en recreatie worden gecombineerd met houtkap. Waar welke
functie in het multifunctioneel bos wordt benut, wordt zorgvuldig
afgewogen. Dat betekent dat de verhouding tussen
beschermen, beleven en benutten
in minder toeristische gebieden anders ligt dan in gebieden waar veel
mensen het bos willen beleven en er dus ook een grote druk op de
natuur is. Uitgangspunten zijn in alle gevallen behoud en versterking
van het bos als ecosysteem en een duurzame handelwijze gericht op een
veerkrachtig en toekomstbestendig bos.
“
“Behoud
en versterking van het bos als ecosysteem en een duurzame handelwijze
gericht op een veerkrachtig en toekomstbestendig bos” gaan
NIET samen met exploitatie van bossen en recreatiedruk!
De
Minister:
“Er
zijn twee redenen waarom Staatsbosbeheer in het algemeen bomen kapt.
Ten eerste vinden dunning en verjonging plaats bij het reguliere
beheer om bossen in gezonde dynamische staat te houden en de drie
doelen van Staatsbosbeheer te behalen: “beschermen, beleven en
benutten”.
Ten
tweede is er kap ten behoeve
van
natuurbeheer en -ontwikkeling,
veelal
om te voldoen aan internationale afspraken rondom biodiversiteit.”
Graag willen wij nogmaals benadrukken:
Er
bestaat absoluut geen
internationale afspraak om bossen te kappen voor biodiversiteit!
Dat
is de grootste onjuistheid die tegenwoordig te pas en te onpas wordt
gedebiteerd. Welke afspraken zouden hieraan ten grondslag liggen?
Integendeel;
voor wat betreft bos en biodiversiteit:
Zie
o.m. Europese Commissie: Nieuwe
Bosstrategie, uit 2013:
“Duurzaam
bosbeheer is het gebruik van bossen en bosgebieden op een manier en
met een intensiteit waarbij deze
hun biologische diversiteit,
productiviteit, regeneratiecapaciteit en vitaliteit behouden, alsook
het vermogen om nu en in de toekomst relevante ecologische,
economische en sociale functies op lokaal, nationaal en mondiaal
niveau te vervullen, en waarbij geen schade aan andere ecosystemen
wordt toegebracht.”(5)
Dunning
en verjonging
De
Minister: “ Bij
het dunnen worden selectief een aantal bomen uit het bos weggehaald.
Zo krijgen de bomen die blijven staan meer ruimte en licht om groter en ouder
te worden en krijgen jonge bomen meer kans. Dat levert een
gevarieerder bos op, zowel in verschillende soorten als in
leeftijden”.
Bij
verjonging worden kleine open plekken in het bos gecreëerd van
maximaal 0,5 tot 1 hectare, zodat er plaats komt voor nieuwe
generaties bomen.
Wanneer
er veel open plekken zijn (en die bestaan er ook in omvang groter dan
1 ha!), grootschalig wordt gedund en ook omvorming plaatsvindt voor
andere natuur, neemt het bos in omvang af. De resultaten van dit
ontbosbeheer zijn onthutsend. Ons land heeft op deze wijze een enorm
areaal aan bos verloren. Zoals ook wordt aangegeven via de link op
pagina 1 en 2. Derhalve blijkt dat er niet is gehandeld volgens de
aangegeven wijze en de informatie is tevens nog onvolledig.
 |
.. groter dan 1 ha...
SBB/ Boswachterij Ruurlo |
“Dit
gebeurt als er nauwelijks nog bijgroei is, of het bos niet meer
vitaal is. Op deze plekken groeit er dus nieuw bos voor in de
plaats. Elke groeiplaats en elke bosontwikkelingsfase trekt bepaalde
soorten.
Door
open plekken te creëren kan aan zoveel mogelijk soorten ruimte
worden geboden en blijft een ecosysteem goed functioneren. In
beginsel richt Staatsbosbeheer haar beheer op het goed functioneren
van ecosystemen en dus het beschermen van de natuur. Staatsbosbeheer
houdt bij werkzaamheden in het bos rekening met bomen en plekken waar
individuele dieren broeden of wonen”.
De
praktijk is echt wezenlijk
anders.
De aannemer werkt met grote zware machines; waardoor de bosbodem ook
ernstig wordt ingeklonken.
Er
wordt geen rekening gehouden met bomen en plaatsen waar individuele
dieren broeden, zoals de ervaring met regelmaat leert, want het wil
helaas maar niet doordringen tot de beheerders dat een enkele boom
met nest, alleen in de kaalgekapte vlakte en zonder omringende
bescherming, kansloos is. Het is soms ridicuul om te zien: complete
kaalkap, en dan heeft de aannemer, een scheve boom laten staan waar
een lintje om is gegespt. (Aannemer wordt overigens ook nauwelijks
gecontroleerd).
(Om
over de lijnvormige elementen in het landschap, waarlangs strikt te
beschermen vleermuizen ex art. 16 Hr hun weg volgen, en die moeten
verdwijnen omdat het “lanen met Amerikaanse eik zijn die hier niet
horen”, maar te zwijgen..)
‘Het
tweede doel: “Beleven”, is gebaat bij diverse begroeiing, waar
grote en kleine bomen elkaar afwisselen.
Het
derde doel,: “Benutten”, heeft baat bij het dunnen en verjongen,
omdat er zo gezonde, grote bomen kunnen ontstaan met een hoogwaardige
toepassing wanneer zij richting het einde van hun levensduur gaan.
“Bij
het
benutten gaat Staatsbosbeheer zorgvuldig om met bijvoorbeeld
horstbomen, holenbomen, mierenhopen en dassenburchten. Dat is ook
vastgelegd in de Gedragscode Bosbeheer. Zulke kwetsbare plekken
worden vooraf in kaart gebracht en gemarkeerd. Extra zorg wordt
gedragen voor kwetsbare en zeldzame soorten”.
De
Gedragscode blijkt naar onze ervaring in de praktijk helaas niet
zelden meer een ontduiking van de verplichtingen van de
Vogelrichtlijn art. 1 t/m 9 en art. 6 lid 2 en 12-16
Habitatrichtlijn, en degene die hier op moet toezien is de
natuurbeheerder zelf: de
slager keurt hier dus zijn eigen vlees..
Wat
hier m.b.t. “Benutten” wordt benoemd is derhalve niet correct en
accordeert niet met de werkelijkheid.
Natuurbeheer
“In
Nederland staat de biodiversiteit onder druk. Als natuurbeheerder
heeft Staatsbosbeheer een grote opgave om ervoor te zorgen dat de
soortenrijkdom weer toeneemt. Dit is ook vastgelegd in internationale
afspraken waar de Nederlandse overheid zich aan heeft gecommitteerd
via Natura 2000 en PAS-maatregelen”.
De
Minister blijkt hier nog niet op de hoogte gebracht van het feit dat
de soortenrijkdom juist afneemt: Zie bijvoorbeeld
eerdergenoemde Rob Bijlsma (de Vogelman) en tevens van de
Mycologische vereniging.
PAS
is gebruikt als het rookgordijn om te kunnen kappen. Dat is GEEN
internationale verplichting maar betreft in Nederland door de
Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (ABRVS) afgekeurd
beleid: https://tinyurl.com/y43a2tjm
Want
hoe kan stikstofgevoelige natuur worden teruggehaald als de stikstof
alleen maar méér wordt omdat er bomen en bos worden gekapt?
“Staatsbosbeheer
draagt bij aan het behoud van deze soorten, omdat toename van
biodiversiteit een belangrijk doel is van het natuurbeheer in
Nederland. Dat betekent dat Staatsbosbeheer leefgebieden moet
beschermen en soms uitbreiden.
“
De
vraag is welke leefgebieden dit betreft? En of uitbreiding werkelijk
de panacee is voor alle kwalen! Juist gefragmenteerde
habitats
hebben een hogere biodiversiteit dan aaneengesloten grotere
gebieden.(7)
De
Minister:
“Bijvoorbeeld
voor kwetsbare soorten die afhankelijk zijn van open terrein als
heide en stuifduin en niet kunnen overleven in bos. Denk aan
de
nachtzwaluw,
veldleeuwerik, tapuit en de zandhagedis.”
Het
is algemeen bekend dat de theorie van de natuurontwikkeling
alleen -tijdelijk- opgaat voor vegetatie. Echter externe factoren
waarop geen grip bestaat, spelen een cruciale rol bij het mogelijk
terugkeren van soorten. Zo ook wensdieren als korhoen en tapuit. Voor
de tapuit gelden o.m. de volgende belemmeringen: Heide en stuifzand
raken snel begroeid door mossen of vergrassing. Belangrijke
leverancier van holen voor nestruimte, het konijn, is zeer sterk in
aantal afgenomen. Dus er zijn weinig holen. Mocht een tapuit toch nog
willen te gaan broeden, dan is de kans groot dat vossen of andere
predatoren als marters en eksters, het nest leeghalen.
Nestbescherming met gaas biedt goede overlevingskans voor de
opgroeiende jongen.
Maar
dergelijke acties uit te voeren in het hele land is natuurlijk
onmogelijk. En is overigens ook geen voorschrift voor de
“biodiversiteit”
De
indruk dringt zich op dat de nachtzwaluw en de tapuit als reden
worden aangewend om kaalkap te plegen voor wensnatuur: nachtzwaluw en
tapuit zouden zich dus op resp. kapvlaktes en zand vestigen. Echter,
waarom nu net deze
soort en niet bijvoorbeeld een andere soort uit de Rode Lijst? De
Rode Lijst is nog helemaal geen Vogelrichtlijn:
De
VHR beogen en verplichten in eerste instantie behoud
van de op het moment van aanwijzing van de gebieden aanwezige
soorten
en hun habitat.
Dat is elk land verplicht op grond van artikel 4 lid 1 t/m4 Vr en de
habitat van een op grond van IBA –criteria aangewezen soort dient
strikt te worden beschermd, net zo goed als heide en hoogvenen tegen
stikstof!!
Het
Hof heeft ook gezegd: heb je een soort aangewezen dan ben je
verplicht
diens
habitat
te beschermen en te behouden en dan mag er niets aan worden
veranderd..”(8)
Alleen
in de duinen en het Drents Friese Wold is nog sprake van aanwezigheid
van de tapuit, maar ecologen die niet betrokken zijn, zijn het eens
dat deze soort een wenssoort is die in Nederland geen geschikt
habitat heeft, dus zijn aantal neemt af. Dat maakt het “dweilen met
de kraan open”.
Idem
betr. de veldleeuwerik, en als al die gekapte bossen nachtzwaluwen
zouden voortbrengen, zouden het nu plaagdieren geworden zijn.
Toch
is deze onwaarheid
onweersproken
volgehouden door SBB.
En
wij willen onderstrepen: bossen kappen voor tapuit en nachtzwaluw is
geen Europese Natura 2000 opgave! Het is Nederlands beleid.
Integendeel,
ten gevolge van die kap en ‘natuurherstel’ voor deze doelsoorten
in schrale natuur verdwijnt juist de habitats van talloze bosvogels
en kwalificerende vogelrichtlijnsoorten, dus ook Rode Lijst soorten,
vleermuizen etc.
Vogelrichtlijn.
Juist DAARDOOR verdwijnt de biodiversiteit. Want het bos zelf is een
grote bron van biodiversiteit. Talloze diersoorten en organismen
worden door deze werkwijze vernietigd.
Ook
wordt opzettelijk weggelaten dat de stikstofproblematiek mede wordt
veroorzaakt door de natuurdoeltypen die alle voedselarm zijn. En
tevens niet zijn voorgeschreven door Europa.
In
een dichtbevolkt land met toenemend verkeer EN gebruik van biomassa
is de depositie onvermijdelijk hoog. De Landbouw speelt een veel
bescheidener rol als leverancier. In plaats van de natuur te volgen
en die soorten en habitats die het goed doen bij stikstof te laten
gedijen, zoals bossen en weiden en de vogels die daarin huizen,
wordt hier al tientallen jaren geprobeerd een brand gaande te houden
op zee.
De
Minister: “Om
hier ruimte voor te maken kapt Staatsbosbeheer soms bomen om plaats
te maken voor open leefgebieden voor deze soorten. Dit doet
Staatsbosbeheer
op
plekken
waar dat het meeste effect heeft; de beste natuur op de beste plek”
Dat
“soms bomen kappen om plaats te maken voor……….” : Plaats
maken voor deze soorten is niet des richtlijns maar nationaal beleid
dat de stokpaardjes van ecologen en de natuurlobby steunt. Deze
worden niet tegengehouden door Provinciale en zeer waarschijnlijk ook
niet door landelijke ambtenaren die deelnemen aan de Beheer- en
Inrichtingsplannen en daardoor tevens meewerken aan de ontbossing.
Daarbij geholpen door de perverse prikkels van subsidie. Helaas
kan hiermee geen sprake zijn van “de beste natuur op de beste
plek”.
De
Minister:
“Ik
wil hierbij benadrukken dat Staatsbosbeheer deze maatregelen niet op
eigen initiatief uitvoert, maar onder beleidsmatige regie en
verantwoordelijkheid van het bevoegd gezag, meestal de provincies.”
“In
de praktijk is het echter vaak Staatsbosbeheer die projecten
initieert.
Niet
altijd formeel, dan toch zeker informeel”.
Een
voorbeeld hiervan: Een aantal leden van een natuurorganisatie is
aanwezig bij een vergadering van het Overlegorgaan Dwingelderveld,
waar door de Grontmij werd voorgesteld om de heide-ontwikkeling in
een gedeelte ervan geleidelijk te laten plaatsvinden. Bijv. gedurende
een periode van 20 jaar, zodat de bestaande soorten en habitats en
bestaande bomen er aan konden wennen dat het waterpeil langzaam
omhoog kwam op sommige plekken etc.
Staatsbosbeheer
protesteerde en zei: “Niks ervan, ‘we’ gaan voor nat”. (9). Ook is afgesproken dat de maatregelen zonder passende beoordeling
zouden plaatsvinden en zelfs zonder MER”. En zo ontstond het
circus van ontgronden, vernatten, “waar laten we de grond”? -
aan de A28; ten koste van het oudste bos in het Dwingelderveld,
waarvoor 9 broedplaatsen van de kwalificerende Zwarte Specht voor
moesten wijken!
Dat
was evident rechtstreeks in strijd met artikel 6 lid 2
Habitatrichtlijn, want het SBZ gebied was nog niet in nationale
wetgeving aangewezen.
Kosten:
25 miljoen. Overbodig te zeggen dat met de gedeponeerde fosfaatrijke
grond langs de A28 gevaar dreigt voor verzakking; èn dat dit
stagnering veroorzaakt van het diepe grondwater dat vanuit het Drents
Plateau af stroomt.
De
Minister: “Zoals
eerder in deze brief gememoreerd, hoeft, op grond van de Wet
Natuurbescherming, bos dat wordt omgevormd naar andere natuur op
basis van een Natura 2000-doelstelling, niet te worden herbeplant”.
Op
dit aantoonbaar
oneigenlijk omgaan met Natura 2000 is in deze brief al eerder
ingegaan, daarbij is de Wet Natuurbescherming regelrecht in strijd
met de internationale doelstellingen en met de VHR. (10).
De
Minister:
“Toch
vindt
Staatsbosbeheer
het belangrijk dat waar mogelijk ook in deze gevallen elders nieuw
bos
wordt aangeplant. Mede daarom gaat Staatsbosbeheer zelf 5.000 hectare
nieuw bos aanplanten op haar eigen terreinen”.
Er
is echter sinds 2013 alleen al 8000 hectare verdwenen.
Vanaf
2000:
zie link in onze brief op pagina 1 en 2
Heel veel
bomen planten kan op de lange duur helpen om de toename van CO2 in de
atmosfeer te verminderen, maar zal vooralsnog echter geen bijdrage
kunnen leveren aan de verlaging van het absolute gehalte aan CO2 in
de atmosfeer. Het huidige bossenbeleid voorkomt nuttige verjongingen
voor betere groei van bossen waarmee CO2 kan worden onttrokken aan de
atmosfeer en vervolgens ook beter kan worden vastgehouden. Meer bos
is nodig, zeer zeker, maar ook een ander beheer.
BIOMASSA
De
Minister:
“Graag
ga ik ook in op de rol van biomassa, ook omdat hierover veel vragen
leven. “Staatsbosbeheer kapt geen bomen met biomassacentrales als
beoogd eindstation”.
De
biomassa die gebruikt wordt voor energieopwekking is een bijproduct
van het bosbeheer en geen doel op zich. Het hout van de bomen die
Staatsbosbeheer kapt, wordt zo hoogwaardig mogelijk toegepast, zoals
voor meubels en in de bouw. Delen die hiervoor niet bruikbaar zijn,
zoals de kroon en takken, laat Staatsbosbeheer gedeeltelijk liggen
als voeding voor het bodemleven en wordt gedeeltelijk aangeleverd als
biomassa voor groene energie.
Staatsbosbeheer
levert alleen tak- en tophout aan warmtekrachtcentrales die honderd
procent op biomassa draaien. Staatsbosbeheer levert geen biomassa als
bijstook in kolencentrales”.
Helaas
kapt SBB wel degelijk gezonde bomen voor de biomassa verbranding,
getuige de kaalgekapte percelen in door SBB beheerde bossen in ons
land met de enorme bergen versnipperd hout daarvan in de directe
omgeving.
“De
Purmer” is slechts één van de partners van SBB.
Wanneer
SBB werkelijk “alleen snippers van snoei-, tak- en tophout en
reststromen” aan al deze centrales zou leveren, zouden deze al snel
stilgelegd moeten worden wegens gebrek aan brandstof; er gaan immers
al vele tonnen per week in de verbrandingsovens en zulke enorme
hoeveelheden zijn niet mogelijk zonder ook boomstammen hieraan toe te
voegen.
Bovendien
worden nog steeds verbrandingscentrales bijgebouwd.
Ten
slotte wil de Minister benadrukken dat de bossen van Staatsbosbeheer
zijn gecertificeerd door de Forest
Stewardship Council (FSC-keurmerk). Periodiek
wordt getoetst of Staatsbosbeheer nog aan de regels van het
FSC-keurmerk voldoet.
De
European Academies Science Advisory Council (EASAC)
zegt
over FSC: “Ten
eerste is het bezwaar hiervan dat ieder land het mag moduleren naar
zijn eigen wetten, dus er is geen Internationale garantie op behoud
biodiversiteit”.
“Some
countries apply specific forest certification schemes (FSC, PEFC) to
improve biodiversity conservation in production forests. However,
such measures, while avoiding complete loss of features important for
biodiversity, can only moderate the harmful impacts of forestry on
biodiversity and not enhance biodiversity. Certification
is not therefore sufficient to significantly improve the conservation
status in managed forests.”
FSC
staat zelfs gebruik van Roundup en glyfosaat toe en handelt daarmee
in strijd met de eigen principes:
https://t.co/oKu5F7MCmP
Daarbij
wordt door SBB tevens herhaaldelijk vermeld dat zij werken volgens
een strenge Gedragscode. Helaas hebben wij een aantal ervaringen die
dat zeker niet onderschrijven. Er wordt bij kap niet zelden
onvoldoende rekening gehouden met de Flora en Fauna; nesten en
horsten van beschermde vogels, en ook van boommarter of eekhoorn en dassenburchten worden ondanks waarschuwingen genegeerd, met de schadelijke
gevolgen van dien.
Het
punt is hier tevens dat kap ook wordt uitbesteed en niet of
nauwelijks gecontroleerd en dat bovendien SBB zichzelf mag
controleren; een zeer
ongewenste
situatie.
Wij
hopen van harte dat wij u met het voorgaande hebben kunnen overtuigen
van het feit dat wij weten waar wij het over hebben. En wij hopen dat
u ons met onze onderbouwingen en kennis een plaats aan uw tafel voor
Bossenstrategie vergunt.
Stichting
De Woudreus, Mieke Vodegel, (juriste, gespecialiseerd in N2000) info@woudreus.nl
Stichting
tot Behoud van het Schoorlse en Kennemer Duingebied, Joke Volkers
12
augustus 2019
Aan
de instandhouding van het bestaande natuurlijk erfgoed dient
namelijk de voorkeur worden gegeven boven compenserende maatregelen
omdat het succes daarvan zelden met zekerheid kan worden voorspeld,
pt 35 Cie Ptgal, zie ook HvJ EU 15 mei 2014 (Briels),C-521-12,en
HvJEU
