"Voor een land dat we door willen geven". Brief aan het CDA van een verontruste burger

Geachte heer, mevrouw,

Ik las op de CDA website de slogan "Voor een land dat we door willen geven".

Omdat het een holle, nietszeggende frase is moest ik me er meer in verdiepen wat ermee bedoeld wordt. Immers in welke staat wil het CDA het doorgeven?

Als ik denk aan een gezond land op meerdere fronten, denk ik aan sociaal, economisch maar misschien wel het belangrijkste een gezonde omgeving: gezonde lucht, schoon water en een schone bodem. Dat is de basis van alles. Zonder een gezonde leefomgeving is de rest niks waard.

Als ik inzoom op het natuurbeleid zie ik dat het CDA gaat voor rentmeesterschap, de zorg voor cultuur en natuur. "We hebben de natuur en cultuur geërfd van onze voorouders en te leen van de mensen die na ons komen."

Dus het CDA beweert dat de natuur van de mens is en dat het in handen blijft van de mens.

Dat betekent dat de mens de heerschappij heeft over de natuur, de dieren en alles wat leeft. Dus Gods schepping is in handen van de mens.

We zien in de praktijk dat de mens er een zootje van maakt. Ook veel boeren die massaal CDA stemmen of hebben gestemd, hebben door het gebruik van pesticiden, herbiciden, kunstmest, drijfmest, megastallen, uitstoot van ammoniak etc. de omgeving ernstig vervuild en het landschap aangetast. Dat noem ik geen zorg voor de omgeving. De omgeving is van iedereen, zowel van alle mensen, maar ook van alle dieren.

Het grasland wordt met gif ontdaan van paardenbloemen, herderstasjes, muur en andere kruiden, zodat er een groene monocultuur grasmat overblijft.  De insecten en weidevogels sterven daardoor uit. Er is geen voedsel te vinden. Ook het bodemleven wordt daardoor aangetast. We zitten in een biodiversiteitscrisis!

Ook zijn we verantwoordelijk voor de ontbossing in het Amazonegebied. Omdat we de soja kopen voor het veevoer waar miljoenen hectares aan oerwouden zijn en worden gekapt.

Datzelfde gebeurt in NL. We hebben nog maar amper 10% bos. Ik zie houtwallen, singels en hagen verdwijnen door boeren die CDA stemmen en ook elke zondag naar de kerk gaan. Dat is toch niet hoe je met Gods schepping om wilt gaan?

Het zou het CDA sieren om haar leden op te roepen meer rekening te houden met natuur en landschap, de biodiversiteit en een omslag te maken naar kringlooplandbouw. En houtsingels en hagen te herstellen en te beschermen. Op te komen voor de boerennatuur, de weidevogels maar ook andere dieren die vroeger wel voorkwamen op onze landbouwgrond.

Samen met de natuur en niet tegen de natuur door deze terug te dringen. Gewoon zoals God het bedoeld heeft, want Hij heeft het niet voor niets geschapen. Helaas heeft de mens ervoor gezorgd dat er al 75% aan insecten verdwenen is in west Europa.

Ik zie graag uw reactie tegemoet over hoe u denkt hoe deze biodiversiteitscrisis aan te pakken en ook de afbraak van ons landschap te stoppen en te herstellen.

Met vriendelijke groet,

(Naam bekend bij onze Stichting).

De Mythe van Bleker, Boskap en Staatsbosbeheer

Al lange tijd gaat incorrecte informatie over Staatsbosbeheer (SBB) rond. Volgens deze mythe zou het zo zijn dat vanwege het beleid van Bleker SBB sindsdien gedwongen is meer te kappen als gevolg van geldgebrek. Was dat maar zo..

Wanneer was Bleker aan het roer? Korte tijd: van 2010-2012. Volgens deze mythe komt het gekap allemaal door het gesnoei uit Den Haag.

Die informatie komt inderdaad voor rekening van SBB maar is onjuist in twee opzichten:

Het eerste is deze: 

Nauwelijks was de zetel van Bleker verlaten, of zijn opvolger Sharon Dijksma en daarna Henk Kamp trokken de beurs weer open. SBB “ving” bij wijze van spreken weer dubbel. De traditionele bosbouwers bij SBB bleven het beleid bepalen. Zie hierover later meer.

De tweede reden die de onjuistheid aantoont is deze: 

SBB was al “druk” met houtkap – lang voordat Bleker het Haagse toneel betrad. Staatsbosbeheer is zogenaamd zelfstandig geworden, geprivatiseerd eind jaren negentig. Kort daarna is SBB vrijgesteld van de verplichtingen van de Boswet. Echter vóór die tijd was SBB zeker al zeer actief in het verwijderen van bos, de zogenaamde “exoten”, uit de Nationale Parken in Nederland, naast andere “herinrichtingsmaatregelen”.

Grondslag van die maatregelen was een Beheer en Inrichtingsplan (BIP) voor ieder park. Gezamenlijk maken deze nationale parken onderdeel uit van de Ecologische Hoofdstructuur, (EHS) die in de jaren negentig is opgezet op grond van Nationaal beleid. Nationale Parken werden voorgezeten door een soort “overlegorgaan”, waarin zitting: alle natuurbeheerders en alle bevoegde gezagen.

Tijdens die bijeenkomsten werd door de vertegenwoordigers besproken wat er zou gebeuren maar de interne stukken waren nauwelijks verkrijgbaar. Het Beheer en Inrichtingsplan -BIP- was niet voor inspraak vatbaar.

Maar dat BIP is tot heden ten dage wèl grondslag voor het beleid zoals dat nu in de bossen plaatsvindt! Op grond van dit beleid, dus geen wet en regelgeving, wordt Nederland weer “nat”, en prevaleert stikstofgevoelige natuur.

Ook bos hoort in die visie niet thuis: wel ‘hoogveenbos’. Dat herinrichten begon grootschalig in 1990, zodra het gebied was aangewezen als Nationaal Park.

Van groot belang is daarnaast de verwerving van landbouwgronden om deze verschralings-doelen te bereiken. Nederland voert, in tegenstelling tot wat wordt beweerd, de EHS uit en misbruikt de Natura 2000-richtlijnen om die landelijke doelen te bereiken.

(Mocht u er in geïnteresseerd zijn te weten “hoe en wat” dan komt die informatie wel later).

Nu SBB; dit is de achtergrond van het opereren van Staatsbosbeheer:

Uitgewerkt in twee nationale parken die ik op de voet heb gevolgd, resulteerde dit in het Dwingelderveld vanaf 1988 in grootschalige kap van alle Douglas sparren, grootschalige dunning, en herontwikkeling van veen. Ik herinner me nog het Holtveen en Koelevaartsveen “waar weer hoogveen zou gaan ontstaan”. Hoewel dit niet ontstond kostte dit zeer veel bosopstand, dat nooit is gecompenseerd. Merkwaardig was ook dat SBB nergens vergunning voor nodig had- hetgeen in een richtlijngebied (Vogelrichtlijn (Vr) voor de Zwarte Specht sinds 1989 en Vogel-en Habitatrichtlijngebied (VHR) sinds 2004) – dwingend voorschrift is -passende beoordeling vooraf!-  en Natuurmonumenten toen wel vergunningplichtig was.

Op grond van een van de stukken, die de voorlopers van Stichting De Woudreus konden verkrijgen vanwege toevallig op zo’n bijeenkomst aanwezig, was het stuk: “Op weg naar een ander bos”, leidraad voor de mars van 2002-2015 en werd Staats- Boswachterij Dwingeloo gekapt, heringericht en of grootschalig gedund.

Dit onderhandse stuk was van de hand van Staatsbosbeheer. Het waren 3 à 4  A4tjes, maar verstrekkend – dit was contrair aan het toen geldende bestemmingsplan en wat nog curieuzer is, in strijd met art. 4 Lid 4 Vogelrichtlijn/art. 6 Habitatrichtlijn (Hr)./art 7 Hr. en art 12-16 Hr.

Op grond van de richtlijn heeft een gebied dat kwalificeert voor een soort of een habitat (van een soort) recht op strikte bescherming sinds de aanwijzing door Brussel en voordat het betreffende gebied is aangewezen in nationale wetgeving als SBZ. Dat gold voor de HR weliswaar vanaf 2004, maar Dwingelderveld was toen al Vogelrichtlijngebied voor de Zwarte Specht. De Vogelrichtlijn staat dit helemaal niet toe.

En voor alle duidelijkheid nogmaals: richtlijnverplichtingen gaan voor elke nationale wetgeving en al helemaal voor nationaal beleid als omvorming en EHS. De laatste twee nationale beleidsmaatregelen dienen dan ook, zodra een gebied VR of Hr gebied is of beide, met onmiddellijke ingang te worden gestopt (Hof van Justitie C-06/04)

Nee, “al dat kappen moest van Brussel” aldus ook Alie Edelenbos, toenmalig gedeputeerde van Drenthe. Dat is dus het einde van de kwalificerende soort Zwarte Specht, daar kan Rob Bijlsma het nodige over vertellen. “Ontneem een dier zijn habitat en het is gebeurd”.

Wie en wat was dan Staatsbosbeheer? Staatsbosbeheer was in 1998 geprivatiseerd. Maar geen ZBO.

 N.a.v. PVV vragen over ontbossing had ik nog het volgende in mijn annotaties:

Afgelopen jaren is al op tal van manieren (vooral ook door Rikus Jager CDA) gepoogd om met Kamervragen te dwingen tot andere keuzes. Niet gelukt. Steeds antwoorden van hetzelfde kaliber: “We doen het zorgvuldig, goed voor de natuur, moet van Europa, iedereen wordt gehoord” etc. etc.

Voor wat betreft die bijzondere regeling waar SBB zich voortdurend op kan beroepen als het gaat om ontbossingen voor de natuur cq “andere natuur”: dat is de “Regeling verlening ontheffing aan Staatsbosbeheer” van 24 febr.2000 (stcrt 2000,40) http://wetten.overheid.nl/BWBR0011180/geldigheidsdatum_25-11-2010

De kern daarin is: Artikel 2:

1. Aan Staatsbosbeheer wordt ontheffing verleend van de kennisgevingsplicht, bedoeld in artikel 2, eerste lid, van de wethttp://wetten.overheid.nl/BWBR0002357/geldigheidsdatum_25-11-2010#AfdelingII_Artikel2

2. Voor de gevallen, waarin velling geschiedt ten behoeve van natuurlijke verjonging of waarin met het oog op de realisering van een ander natuur(sub)doeltype dan bos op basis van een regionaal beheerschema, beheervisie of beheersplan van het Staatsbosbeheer houtopstanden worden geveld, wordt aan Staatsbosbeheer ontheffing verleend van de herplantplicht, bedoeld in artikel 3 van de wet: http://wetten.overheid.nl/BWBR0002357/geldigheidsdatum_25-11-2010#AfdelingII_Artikel3

3. De ontheffingen, bedoeld in het eerste en tweede lid, worden slechts verleend voor zover de velling van houtopstand plaatsvindt op een terrein dat Staatsbosbeheer in eigendom heeft. 

Doordat SBB in die gevallen geen kennisgeving hoeft te doen van voorgenomen velling hoeft ze ook niet te herplanten ter plaatse of te planten op een andere plek als compensatie. Er is niet een enkele boseigenaar die zo’n faciliteit heeft. (En dat is maar goed ook!)..

Andere argumenten zijn met weinig moeite aan te leveren. (Het is nu “Het internationaal jaar van het bos” (Verenigde Naties/FAO), Ontbossing goed voor 20% CO2 uitstoot. Minister Verburg was op het wereldpodium sterk als het ging om andere landen op te roepen zorgvuldig om te gaan met hun bossen, riep op een einde te maken aan ontbossing, maar deed er thuis in NL vrijwel niets aan.

Overigens:

SBB is een Zelfstandig bestuursorgaan ingesteld met een speciale wet op de verzelfstandiging van het Staatsbosbeheer. SBB valt niet onder de kaderwetgeving op de ZBO’s(!) SBB is niet geprivatiseerd. SBB wordt door de belastingbetaler gefinancierd. Bij de behandeling van de Kaderwet op de ZBO’s op 31 oktober 2006 kreeg (citaat uit stenogram) Luijten (VVD) te horen van minister Nicolai : “Staatsbosbeheer valt niet onder de nieuwe kaderwet. Maar wat dit bestuursorgaan dan wel is als het geen ZBO is, kon de minister nog niet zeggen. We kunnen niet alles in een keer ordenen. Over deze tussencategorie denken we na, zei de minister.”

Ook al omdat er aan dat nadenken sindsdien niets is gebeurd en er destijds de toezegging werd gedaan dat deze kaderwet over 5 jaar zou worden geëvalueerd waarbij de criteria: rechtsstatelijkheid, democratie, effectiviteit en efficiëntie centraal staan, is dat misschien een extra opstap bij het denken over een ander SBB.

Dat denken is ook nog steeds niet gebeurd.

SBB is dus niet genoodzaakt door Bleker om geld te gaan verdienen door bos-kap, SBB had al vele BV’s toen Bleker Den Haag nog niet eens had gezien.

Daarnaast is het gewoon onjuist dat SBB minder geld kreeg van Den Haag: zie: https://interessantetijden.nl/2017/09/02/staatsbosbeheer-duurzaam-ondernemer-oekraiene-stijl/

Verder zijn de opvolgers van Bleker er als de kippen bij geweest om “de natuur” weer op de been te helpen, d.w.z. van geld te voorzien. Daarnaast is de biomassacentrale in Purmerend een verdienmodel geworden – immers vanaf 2003 was er al het biomassa-akkoord!-  naast de natuur die moest worden omgevormd op grond van het Nederlands beleid : bos voor wensnatuur met Life subsidie voor kap en natuurontwikkeling.

Dus ik had graag een en ander teruggezien, omdat we maar 1 ding willen: meer geld voor bos-behoud en niet meer geld voor nog meer BV’s en kronkelpaden, natuurontwikkeling ten koste van bos, heckrunderen en andere hobby’s van de heren SBB.

Het geld klotst tegen de plinten en daar heeft Bleker op grond van het toen geldende akkoord, op gekort. Als gezegd: dit is volledig te niet gedaan door de opvolgers van Bleker.

Kap vond ook voordien al rijkelijk plaats. Net zoals nadien…

In de hoop dat u het beeld dat van SBB wordt geschetst in die zin wilt bijstellen, want roofbouw als gevolg van geldgebrek is gewoon onjuist.

Mieke Vodegel, Stichting De Woudreus

 

  

KRENTENBOOMPJE (Amelanchier lamarckii)

Het spreekwoord zegt: Iemand die niets uitvoert zit op z’n krent, haalt de krenten uit de pap als hij het beste voor zichzelf wil en is krenterig als hij niets met anderen wil delen. Die krenterigheid geldt zeker niet voor het krentenboompje. De bladeren ontluiken in april en zijn paarsig waardoor ze een prachtige combinatie vormen met de massa witte bloempjes die tegelijkertijd verschijnen met de blaadjes, die dan nog met fijne, witte zilverhaartjes zijn bezet. 

De witte bloemen hebben lange smalle blaadjes en geuren heerlijk. Tegen eind april, begin mei valt het krentenboompje vooral op in houtwallen, heide en bosranden (ook langs snelwegen). Het wordt ook wel juni-boom genoemd omdat in juni de vruchten (krenten) rijpen. Tijdens het rijpingsproces zitten groene, donkerrode en blauwzwarte vruchten door elkaar. Blauwzwarte (of donkerpaarse) krenten zijn van nature zoet en heel geschikt om jam van te maken of te laten drogen. Amelanchier is een woord uit Savoie (Frankrijk) en betekent mispeltje. Het is een bron van vitamine A en de smaak lijkt op die van de bosbes.

 

Wanneer ze voor eventueel eigen gebruik niet afgedekt worden met gaas, dan zijn er meerdere kapers op de kust want merel, lijster en spreeuw zijn verzot op de zoete vruchtjes. In de zomer is het krentenboompje vrij onopvallend, maar in de herfst kunnen we genieten van de prachtige oranje-gele bladeren. 

Bron: NatuurNetNieuws, uitgave van platform GROEN!natuurlijk: www.groen-natuurlijk.nl