AANPLANT WILDE BOMEN

Op dit moment is er een groot draagvlak voor de aanplant van bomen. Meer bomen is gunstig voor de CO2-huishouding, voor het vangen van fijnstof en biedt nieuwe mogelijkheden voor een gevarieerd landschap met meer biodiversiteit. De vragen die zich daarbij aandienen zijn: welke bomen komen in aanmerking en waar worden ze aangepant. Het gaat er niet alleen om hoeveel duizend hectare bos we de komende jaren moeten of willen aanplanten, maar ook serieus over met welk plantgoed en op welke plek. 

De oude boskernen, de ancient woodlands en oude houtwallen zijn het groene erfgoed bij uitstek. Deze resten van het oude cultuurlandschap zijn als genenbron zeer waardevol. Die waarde moeten we koesteren en kan als inspiratiebron worden gebruikt voor nieuwe aanplant. Dit geeft ook de beste waarborgen om de regionale landschappelijke identiteit te bewaren en ondersteunt een duurzame landbouw.

Fladderiepen in de Nationale Genenbank

In de recente uitgave ‘Behoud Groen Erfgoed, Plan voor het behoud van bedreigde wilde bomen en struiken in Nederland’ wordt een helder beeld geschetst van de waarde van de wilde bomen en struiken in ons land. En van de slechte staat van instandhouding hiervan.

Wilde bomen en struiken zijn zeldzaam. Er is een landelijke genenbank voor bomen en struiken ingericht in de boswachterij Roggebotzand (Flevoland). Tal van locaties met aanzienlijke populaties wilde bomen en struiken zijn aangewezen als gecertificeerde oogstlocaties (rassenlijstbomen.nl). Steeds meer wordt onderkend dat bij aanplant met ecologische doelen en zeker ook in of in de buurt van Natura 2000-gebieden uitsluitend gebruik moet worden gemaakt van dit wilde plantmateriaal.

Bron: Nature Today/ NatuurNetNieuws, uitgave van platform GROEN! natuurlijk: 

www.groen-natuurlijk.nl

OOIBOS

 Ooibossen zijn rijke ecosystemen en vormen het meest opvallende landschapsonderdeel van natuurlijke overstromingsvlaktes langs rivieren. Het Kennisnetwerk Ontwikkeling en Beheer Natuurkwaliteit (OBN) heeft een aantal onderzoeken uitgevoerd naar de kansen voor nieuw ooibos in Nederland. Dit vormde de aanleiding voor een brochure met een overzicht van de actuele kennis over deze bijzondere ecosystemen.

Ooibossen vormen uitermate rijke bossystemen. De samenstelling en soortenrijkdom van ooibos is afhankelijk van de geografische ligging langs de rivier, de overstromingsduur en het voorkomen van processen als kwel, windworp en begrazing. Wat opvalt bij ooibos is de rijke variatie aan mossen, korstmossen en schimmels. Ook de lianenbegroeiin-gen met hop, bosrank en besanjelier in met name het hardhoutooibos zijn bijzonder. De insectenrijkdom is groot, net als het aantal soorten broedvogels en vleermuizen. Daarnaast zijn soorten als bevers en boomkikkers kenmerkend. Het geluid van deze laatste soort kan in de nabije toekomst weer het kenmerkende voorjaarsgeluid van onze ooibossen worden. 

Een van de belangrijkste actuele bedreigingen voor de kwaliteit van de zachthoutooibossen in Nederland is de daling van de gemiddelde grondwaterstanden in veel uiterwaardgebieden, met name onder invloed van insnijding van het zomerbed/de vaarweg. Met de daling van de gemiddelde rivierstanden dalen ook de (grond)waterstanden in uiterwaardgebieden en overstromingsfrequenties met dito snelheid. Hierdoor kunnen zachthoutooibossen verdrogen. Het areaal dat geschikt wordt voor hardhoutooibos wordt daarmee echter steeds groter (dit bostype is soortenrijker en groeit droger), maar is nog steeds afhankelijk van kortstondige en weinig frequente, maar periodieke overstromingen. 

Bron: Nature Today/ NatuurNetNieuws, uitgave van platform GROEN! natuurlijk: www.groen-natuurlijk.nl

Lindes langs de kerk in Zelhem

Rondom de kerk in het centrum van Zelhem, gemeente Bronckhorst, staat een flink aantal prachtige lindes. Sommige hebben gaten in de stam waarin nesten van Kauwtjes.

De ingegroeide ring aan de stam was om paarden aan te binden.