Hieronder geeft hij zelf aan wat hem daartoe heeft doen besluiten.
De natuur, dichtbij en verder weg, de groene omgeving om en
in de stad, het neemt al tientallen jaren een prominente rol in in mijn leven.
Ik kan (en wil) er het jaar rond intens van genieten, alleen of met familie en
gelijkgestemde vrienden. Maar het is
helaas niet vanzelfsprekend dat wij dat ongestoord tot in lengte van
jaren kunnen blijven doen. Wereldwijd, maar ook in ons eigen land en in onze
mooie Achterhoek, staat de natuur en onze groene omgeving onder steeds grotere
druk. Dat komt in mijn ogen met name door (in-)direct menselijk handelen. Denk
aan klimaatverandering, onze levenswijze, de belangen van de economie of
politiek bestuur, die onvoldoende belang hechten aan de enorme waarde voor de
mens van voldoende natuur, ook om ons heen.
Bomen, planten, dieren: ze zijn vaak zo weerloos tegen de nukken en
grillen van de mens. Het is daarom essentieel dat er organisaties bestaan waar
mensen actief zijn die zich wel druk maken om het behoud en, waar mogelijk, de
uitbreiding van onze natuur. En zich daar met woord en daad voor in willen
zetten. Ik doe dat nu voor de bomen in de Achterhoek, en met name in en rond de
gemeente Doetinchem. Of ze nu klein zijn of majestueus groot en monumentaal
oud. Ondanks beleidsplannen van gemeentes inzake behoud en kap van bomen is het
naar mijn mening vaak te gemakkelijk (gebleken) om bomen te kappen. In
Doetinchem bijvoorbeeld is een boom met een stamomtrek van 120 cm
gemeten op 130 cm
hoogte helaas meestal al heel slecht beschermd. En dan heb
je het toch al snel over een boom die er al tientallen jaren staat en een
diameter heeft van bijna 40 cm . Daarom wil ik mij via
de BSA inzetten voor het behoud van bomen en in het kielzog daarvan de
aanplant van compenserende of nieuwe bomen. Dat doen we bij voorkeur door een
constructieve bijdrage te leveren middels advies en overleg met gemeenten, particulieren en andere
belanghebbenden.
De eerste vergaderingen, overleggen en dergelijke al achter
de rug; heb er enorm veel zin in. Ik sluit graag af met een gedicht dat ik van mijn moeder kreeg. Het is van de hand van Jacob Cats (1577-1660, dichter, jurist en politicus) dat mijn 'drive' mooi verwoordt:
Wie prijst er ooit een mens die oude bomen velt
En in dezelfder plaats geen nieuwe wederstelt?
Want hadden oudstijds toch onze ouders niet geplant,
Wat zoude ons Neerland zijn als louter veen en zand?..
Bas Waterham