Achterhoeks Bomengedicht

Beume
(Door: E.M.B. Gorssel) 

Beume bunt vrinde,

dat hej nooit ewetten;

mor aj 't ens evuuld hebt, 

köj 't nooit vegetten.

Aj deur 't bos loopt,

dan köj ut marken,

't is of ze proaten könt, 

zwakken en starken.

Dan vetelt ze ow wat,

-niet ieder kan 't heurn,-

eur stemme klinkt anders

as 't mensluk gebeurn.

Soms wilt ze ow troosten,

ze begriept ow verdriet,

Mor vake, dan lacht ze

en zingt ow eur lied.

Bi'j zonne of raegen,

bi'j storm of bi'j wind,

ze laeft met ow met,

blieft altied ow vrind.

Dan vuul i'j zo vake

dat vebondene in àl,

't wondere roadsel

van 't laevend heelal.

In dierbare herinnering aan Ineke Bleumink, 1952 - 2018.