Op 30 augustus hebben wij ons nieuwe bestuurslid: Eva Vosdingh Bessem verwelkomd!
Onderstaand haar motivatie om deze taak op zich te nemen:
Altijd gedacht dat ik een ‘stadsmeisje’ was. Ben opgegroeid in Den Haag (bij zee) en via een omweg door Spanje (aan zee) ben ik in Amsterdam beland waar ik vijftien jaar heerlijk heb gewoond, dacht ik. Ik vermoed dat het ergens is gebeurd tijdens één van mijn rondzwervingen door het prachtige Colombia, maar onbewust had ik het ritme van de stad ingeruild voor het ritme van de natuur. De stad zat ineens als een knellende schoen en ik snakte naar stilte en bomen…veel bomen.
Onderstaand haar motivatie om deze taak op zich te nemen:
Altijd gedacht dat ik een ‘stadsmeisje’ was. Ben opgegroeid in Den Haag (bij zee) en via een omweg door Spanje (aan zee) ben ik in Amsterdam beland waar ik vijftien jaar heerlijk heb gewoond, dacht ik. Ik vermoed dat het ergens is gebeurd tijdens één van mijn rondzwervingen door het prachtige Colombia, maar onbewust had ik het ritme van de stad ingeruild voor het ritme van de natuur. De stad zat ineens als een knellende schoen en ik snakte naar stilte en bomen…veel bomen.
Dus
daar zat ik ineens in het Oosten. En waar beter dan in de Achterhoek.
Het bleek de beste sprong in het diepe te zijn van mijn leven.
Inmiddels
twee jaar verder kan ik niet meer zonder die schoonheid en kracht van
de natuur om mij heen. In een soort permanente vakantiestemming heb
ik de omgeving leren kennen en rolde van het ene prachtige gebied in
het andere. Echter na een jaar begon het mij op te vallen hoe vaak ik
geconfronteerd werd met torenhoge stapels gevelde bomen tijdens mijn
wandelingen. Het was opvallend en geen bos leek gespaard te blijven.
Op hetzelfde moment las ik een artikel over een nieuw
‘bomenbeleidsplan’
voor
de gemeente Bronckhorst en werd mij duidelijk dat er een agenda
gaande was en niet in het voordeel van de bomen. Alleen klagen en
niets doen voelde niet goed dus nam ik contact op met Bomenstichting
Achterhoek. Wat begon met een petitie tegen dit onzalige
bomenbeleidsplan mondde
uit in frequent contact met de BSA. Uiteindelijk ben ik ook het
landelijk meldpunt bomenkap gaan opzetten (www.bomenkapmeldpunt.nl)
en werd ik voor het bestuur gevraagd.
Ik
hoef hier niet uit te leggen wat het belang is voor de mens van een
evenwichtige biotoop en balans tussen mens en natuur. In het hele
land zien we de bomen en biodiversiteit verdwijnen, sinds het Rijk de
geldkraan heeft dichtgedraaid. Bomen
leveren geld op en die verdwijnen en masse. Er lijkt geen enkel oog
meer te zijn voor een goed leefgebied
met voldoende biodiversiteit en
verbindingen tussen deze gebieden. De overheid vindt dat onze
natuurinstanties zelf hun broek maar moeten ophouden en sindsdien
zijn de inkomsten van grootschalige kap niet meer weg te denken uit
de budgetten. En
de subsidie die de overheid verstrekt voor biomassa (bedoeld voor
'afvalhout", dat geen afvalhout blijkt maar gewoon versnipperde gezonde bomen) maakt het allemaal nog erger.
Wie beschermt
onze natuur nog? Van handhaving lijkt nauwelijks nog sprake.
Ik
heb veel respect voor de inzet en wijze waarop de BSA vinger aan de
pols houdt, informeert, adviseert en zoveel mogelijk in gesprek gaat
met de verschillende natuurinstanties. Met geduld en volharding
blijkt zij een waardevolle schakel te zijn en ik voel mij vereerd me
hierbij aan te sluiten.
Eva Vosdingh Bessem
30 augustus 2017
30 augustus 2017