Nu, bijna 2 maanden later, heeft nog geen enkel raadslid de moeite genomen te reageren.
Een gemeente die wèl de "Burgerparticipatie hoog in haar vaan heeft".
En dan moet de burger de politiek nog serieus nemen..
“Raamwerk voor een rijk landschap, Bomenbeleidsplan”
Hoe nu verder?
(Brief aan de
raadsfracties gemeente Bronckhorst n.a.v. vaststelling
nota dd. 23 maart 2017)
Dames en heren
raadsleden,
Als partijloze en
niet lid van enige belangengroepering zijnde burger heb ik
gister-(donderdag)avond een discussie ervaren, die gevoerd wordt door
betrokken raadsleden met respect voor elkaars standpunten. Toch
schrijf ik u deze brief, omdat de afgelopen weken en ook gisteravond
duidelijk is geworden, dat met het vaststellen van de nota het
onbegrip bij een deel van de burgers niet weg is. In deze brief kom
ik tot een voorstel om tot een vervolg te komen, waarbij de angel
m.i. uit het probleem kan worden gehaald.
Participatie
van de burger
Het vrijblijvende
karakter van de klankbordgroep, het gemis aan heldere regie, de
willekeurige samenstelling en het negeren van de tegenstand heeft
gemaakt dat iets wat goed had kunnen werken, verkeerd is uitgepakt.
Het gehele proces heeft nu alleen maar het wantrouwen van de burger
in de politiek, (wederom) bevestigt. Een bevestiging dat burgers
gebruikt zijn om een democratische legitimatie te bewerkstelligen. De
wethouder kan het niet zo bedoeld hebben: het is wel het gevoel dat
achterblijft bij de vele tegenstanders. De besluitvorming gisteravond
heeft het alleen nog maar versterkt. De vergadering begon sterk,
waarbij je als toehoorder echt het gevoel kreeg: “ze hebben het
begrepen”. Maar vervolgens werd aan het eind van de avond de
nota zonder enig amendement of motie aangenomen. Dat komt wel heel
vreemd over. De constatering”de communicatie moet de volgende keer
beter” is in die zin te vrijblijvend.
Het
inhoudelijke probleem?
Misschien nog wel
belangrijker: de eigenlijke kern van het probleem is gisteravond
nauwelijks aangeraakt: “wie komt er nu op voor de belangen van
al dat andere leven op deze aarde?” Werd
je tot voor kort meewarig aangekeken als je deze vraag durfde te
stellen, inmiddels is in bedrijfsleven en wereldpolitiek het besef
aan het doordringen dat we het anders moeten aanpakken. Daar zit ook
een groot economisch belang achter, want welvaart zonder welzijn is
een leeg bestaan.
De discussie
gisteravond ontbeerde dat: hoe moeten wij het leven binnen onze
gemeente beschermen, zodat onze kinderen en kleinkinderen daar ook
nog van kunnen genieten? In essentie: de vraag rond het
rentmeesterschap.
De wethouder gaf
het vorige week bij de commissievergadering al aan dat gemeente
Bronckhorst zich nog niet heeft verdiept in biodiversiteit en
ecosystemen. Een eerlijke, maar ook ontluisterende reactie. Want hoe
kan je je nu verantwoorden wat je aan het doen bent als je eigenlijk
geen enkel idee hebt wat daarvan op korte en langere termijn de
effecten zijn?
En juist bij een
onderwerp als het landschap is die langere termijn een
wezenlijke. Veel ecosystemen winnen aan waarde als de tijd z’n werk
heeft kunnen doen. Het is hetzelfde als iemand z’n antieke
boekenkast verzagen, hem een Billy van de Ikea te geven en het af te
doen met de opmerking ”daar kan je ook je boeken in kwijt”. Alle
emoties de afgelopen weken maakt duidelijk dat de gemiddelde burger
van Bronckhorst dat aanwezige verschil heel goed begrijpt.
Hoe kunnen we de kerk nu in het midden houden?
Het beleidsplan is
nu vastgesteld, dat is een gegeven. De kans om te helen zit in het
vervolgtraject. Want door alle fracties is terecht geconstateerd dat
nog veel vragen onbeantwoord zijn. Een van de belangrijkste is de
vraag of de voorgestelde werkwijze in het bomenbeleidsplan
daadwerkelijk gaat bijdragen aan het herstel en versterken van onze
biodiversiteit en ecosystemen. Duidelijk is geworden dat die kennis
noch ambtelijk, noch bij het college, noch bij de raad aanwezig is.
Het instellen van
een onafhankelijke adviescommissie, met die specifieke deskundigheid:
-
geeft de ongeruste burger de zekerheid dat er met verstand van zaken wordt gekeken en beoordeeld;
-
geeft college en raad ruggensteun dat er goed rentmeesterschap wordt betracht;
-
geeft het ambtelijk apparaat de tijd interne kennis op te bouwen.
Een commissie die
in de uitwerkingsfase adviespartner kan zijn voor de ambtenaren, die
met de uitwerkingen gaan bezig houden. Een commissie die
ondersteunend kan zijn in de communicatie naar de burger. Want ook
bij de gemiddelde burger ontbeert het nog aan de nodige kennis op dit
vlak.
Gaarne bereid tot
verder meedenken,
Franke Remerie
eigenaar
landgoed Vlaswinkel (Meuhoek)
voormalig
voorzitter
College van bestuur Scholengroep GelderVeste.
