zaterdag 5 februari 2022

Natuurmonumenten. Het schuurt op Hackfort

Toen Natuurmonumenten (NM) in de jaren 80 van vorige eeuw landgoed Hackfort verwierf was haar financiële positie een stuk minder rooskleurig dan tegenwoordig. De postcode loterij stond nog in de kinderschoenen. Maar op Hackfort kwam NM in een gespreid bedje te liggen. De familie van Westerholt had het landgoed om niet aan de vereniging geschonken en er een stevige bruidsschat bij gedaan van zo’n 5 miljoen gulden. Want ze zagen wel in dat een armlastige vereniging als NM de kosten van onderhoud en herstel op het omvangrijke landgoed niet zou kunnen opbrengen.


            Voor de beheerders van toen was dat een riante uitgangspositie die ze zelden tegenkwamen. Ze zijn dan ook voortvarend aan de slag gegaan met restaureren, renoveren, wegwerken achterstallig onderhoud enz. Het kasteel kreeg daarbij prioriteit want het was er slecht aan toe maar ook het hart van het landgoed. De niet subsidiabele kosten konden gedekt worden uit de bruidsschat dus was er financieel geen vuiltje aan de lucht. In het verlengde hiervan zou je verwachten dat ook restauratie en onderhoud van de 10 tallen boerderijen en andere opstallen uit dat potje betaald zouden worden.

            Maar daar stak het bestuur, in al haar wijsheid een stokje voor. Het resterende bedrag, zo’n 4 miljoen gulden ging naar de algemene middelen en kon niet meer exclusief aangewend worden op Hackfort. De familie van Westerholt kon niet meer protesteren want ze waren allemaal dood.

            Hoewel de financiering een stuk lastiger werd zijn de beheerders voortvarend aan de slag gegaan met het in oude luister herstellen van het landgoed, in het bijzonder de vele gebouwen. Uitgangspunt daarbij was restaureren en herstellen van de monumentale en karakteristieke Achterhoekse gebouwen, veelal hoeven met bijpassende bebouwing zoals bakovens, kapbergen etc. En het opruimen van storende niet in het historische kader passende gebouwen meestal ligboxenstallen en wagenloodsen. Want ook op Hackfort waren de meeste pachters met hun tijd meegegaan.  Op die manier kregen meerdere erven weer hun authentieke uitstraling terug. En financieel was er geen probleem.

            Waarom er nu zo nodig stallen en schuren vervangen moeten worden door woningen is dan ook een raadsel. Is Natuurmonumenten zo armlastig geworden? Je zou er medelijden mee krijgen. Nieuw vastgoed ontwikkelen en exploiteren kan toch geen kernactiviteit van een natuurbeschermingsorganisatie zijn? Een natuurbeschermingsorganisatie is toch geen projectontwikkelaar? Als ze persé op die manier geld willen verdienen laat ze dan in het dorp Vorden bouwperceeltjes kopen, er woningen bouwen en verhuren. Liefst aan woningzoekenden die al jaren op een wachtlijst staan. Op Hackfort komen dergelijke mensen niet in aanmerking.  Ze kunnen de hoge erfpacht / huur onmogelijk opbrengen.

            Deze gang van zaken lijkt een uitzondering maar is het niet . Ze past in een trend. Waarin natuur en landschap niet meer een doel op zich is maar een middel om zoveel mogelijk geld te genereren.  Commercieel zoals in dit geval maar ook middels giften en legaten en niet te vergeten door zoveel mogelijk subsidies binnen te harken. Ook de parkeerheffing past in deze trend.

Henk Rampen

Voormalig regiohoofd NM in onder meer Gelderland